Δημοσιεύθηκε την Απρίλιος 1, 2021 από Ιωάννα Καραμαλή

Μια νέα ρητορική ανάγνωση του Ακάθιστου Ύμνου – Θανάσης Νάκας

akathistos-imnos

Διανύουμε την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής κατά την οποία ψάλλεται, τις πρώτες τέσσε­ρις εβδομάδες τμηματικά και την πέμπτη ολόκληρος, ο «Ακάθιστος Ύμνος», με τον οποίον αποδίδονται αλλεπάλληλοι «χαιρετισμοί» στο πρόσωπο της Παναγίας. Στους μισούς από τους 24 οίκους / στροφές του Ύμνου, επαναλαμβάνεται / επαναφέρεται στην αρχή των στίχων το ρήμα χαίρε (συνολικά, 13 φορές σε κάθε οίκο Χ 12 οίκους = 156 φορὲς, εξού και το προσω­νύμιο «χαιρετισμοί»!).

Δείτε περισσότερα στον σύνδεσμο του culturebook.

Δημοσιεύθηκε στη Νέα | Ετικέτες: , , , | Σχολιάστε

Αφιέρωμα στην παγκόσμια ημέρα για την ελληνική γλώσσα – Θανάσης Νάκας

Δημοσιεύθηκε την Φεβρουάριος 12, 2021 από Ιωάννα Καραμαλή

Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;
                                                                    Διονύσιος Σολωμός    

Για ποιαν άραγε ελευθερία και για ποια γλώσσα νοιαζόταν ο εθνικός μας ποιητής;
   Ας δούμε, λ.χ., πώς τιμούν, χρόνια τώρα, την Ελληνική Γλώσσα ιδίως στον χώρο των τηλεοπτικών μέσων,
   –όπου ακόμη και σε σταθμούς μικρής ή τοπικής εμβέλειας δίνονται ξένα ονόματα, π.χ. Action24, AlertTV, Alpha, ANT1, AtticaTV, BlueSky, CorfuTV, DionTV(στην Πιερία), Kontra, Mad, Mega, NovaSports, Open, RiseTV, SmileTV, Starκτλ., ή
   –όπου ακριβοπληρώνονται τηλεοπτικές σειρές ή εκπομπές με ξένο τίτλο Cheek to Cheek, Daddy Cool, Dancing with the Stars, Dinas’ Bakery, Direct, Happy Day, Greece’s Next Top Model, Into the Skin, Just the Two of Us, Popup, Special Report, Style me Up, Survivor, The Booth, The Voice,Total Football, Your Face Sounds Familiar και πλήθος ά.ό.
  –όπου οι περισσότεροι, θέλοντας να πουν διάλειμμα, παρασκήνιο και προγυμναστής ή προπονητής πιθηκίζουν, αναμασώντας, με αρχοντοχωριάτικη έπαρση, τα αγγλικά λ.χ. μπρέικ, μπακ στέιτζ και κόουτς
   –όπου οι περισσότεροι αναπαράγουν, άκριτα τις περισσότερες φορές, όσα ξένα στοιχεία επέβαλε αναγκαστικά η πανδημία, π.χ. lockdown, takeaway, clickaway, clickinshop, delivery, κ.ά., με τα οποία δηλώνονται η (γενική ή μερική) απαγόρευση, η κατανάλωση εκτός κατα­στήματος, η αγορά εκτός ή εντός καταστήματος, η κατ’ οίκον παράδοση ή διανομή (όχι μόνο τροφίμων, για την πεις τροφοδιανομή [!], αλλά και άλλων υλικών αγαθών και προϊόντων) κτλ.
   Γνωρίζω ότι δεν λέω κάτι καινούργιο. Προς τι λοιπόν η ευκαιριακή αναφορά; Ξενοφοβία, μήπως; Μακριά από μένα. Χωρίς εθνικιστικές κορόνες, μπορούμε ν’ αποδείξουμε ότι η Ελληνική Γλώσσα (χωρίς να είναι η μόνη) αποδεικνύει, αιώνες τώρα, ότι διαθέτει τιτάνειες αντοχές όπως και ο μυθικός Προμηθέας, που θα πει πως οι «πληγές» που δέχεται ακόμη και ‘από δικούς’ «θρέφουν και πάλι ώς την άλλη αυγή» (για να δανειστώ ένα στίχο του φίλου ποιητή Νίκου Παπαδογιαννάκη από ποίημά του αφιερωμένο στην «Αρχόντισσα» Ελληνική Γλώσσα).
   ΥΓ. Οι εξελληνισμοί των ξένων στοιχείων είναι καλό να γίνονται γρήγορα και στοχευμένα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το γλωσσικό αίσθημα των απλών ομιλητών λειτούργησε εύστοχα. Υπάρχουν και εξελληνισμοί που προτάθηκαν ‘άνωθεν’ (από μορφωμένους ομιλητές, κάποτε και από ειδικούς) που αστόχησαν, λ.χ. το διαβόητο ταχυφαγείο ως απόδοση του fastfood. Για ν’ απολαύσει ο Νεοέλληνας το φαγητό του, όπως πηγαίνει (χωρίς την πανδημία) στο εστια­τόριο, στην ταβέρνα, στο σουβλατζίδικο, στο φαγάδικο, στο γυράδικο, έτσι πηγαίνει και στο φαστφουντάδικο (το οποίο πλάστηκε αναλογικά προς τα άλλα 141 παράγωγα σε -άδικο, σύμφωνα και με το Αντίστροφο Λεξικό της Νέας Ελληνικής, ΙΝΣ / Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, σ. 311). Αλλά εδώ δεν έρχεται «διά να φάγη ταχέως», με τον κίνδυνο της αεροφαγίας ή ακόμη και του πνιγμού. Εφόσον, ως γνωστόν, η αγγλική λέξη food δεν έχει σχέση με τη μάσηση αλλά με την τροφή, αυτό που καταναλώνει εδώ είναι ένα γρήγορα παρασκευαζόμενο φαγητό, εξού και η αστοχία του εξελληνισμού (άλλωστε, στο γλωσσικό αίσθημα του Νεοέλληνα το ταχυφαγείο παραπέμπει σε… σφαγείο). Και να φανταστεί κανείς ότι δύο σοβαρά γενικά λεξικά (και όχι ειδικά λεξικά νεολογισμών, δηλαδή υπό προθεσμία ή και θνησιγενών λεξικών σχηματισμών) φρόντισαν ήδη να το περιμαζέψουν στο λημματολόγιό τους!

Πηγή:  culturebook

Δημοσιεύθηκε στη Νέα | Ετικέτες: , , | Σχολιάστε

Το κύρος και το μέλλον της ελληνικής γλώσσας – Θανάσης Νάκας

Δημοσιεύθηκε την Φεβρουάριος 10, 2021 από Ιωάννα Καραμαλή

[Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Ελληνική Γλώσσα (9 Φεβρουαρίου) μεταφέρω εδώ κάποιες ακόμη απόψεις μου (βλ. Γλωσσοφιλολογικά, Α΄, κεφ. xvii) με διαχρονική, πιστεύω, ισχύ.]

[ ] Σχετικά με τον λεγόμενο εξωτερικό δανεισμό, τον δανεισμό δηλαδή στοιχείων που κάνει η Νέα Ελληνική από άλλες γλώσσες, δε θα σταθώ στα λεγόμενα ‘άμεσα δάνεια’, που, απροσάρμοστα και ασυμμόρφωτα με το φωνολογικό και το μορφολογικό (κλιτικό) σύστημα της Νέας Ελληνικής, ενοχλούν (όπως ενοχλούν και σε όλες τις άλλες γλώσσες, δεδομένου ότι δεν υπάρχει γλώσσα που να μη δανείζεται).
   Θα σταθώ στα λεγόμενα ‘έμμεσα’ ή ‘μεταφραστικά δάνεια’, όταν δηλαδή αποδίδουμε, με συστατικά της δικής μας γλώσσας, την έννοια ή τον ξένο όρο που δανειζόμαστε, μεταφράζοντας, κατ’ αναλογίαν, ένα προς ένα τα συστατικά τους –για παράδειγμα, το ουρανοξύστης δεν είναι παρά, κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού sky-scraper, το αυτοεξυπηρέτηση του self-service, το νόμος-πλαίσιο πιστή απόδοση του γαλλικού loi-cadre, κτλ. κτλ.    Δεν είναι όμως η περίπτωση της επιστημονικής ορολογίας, όρων δηλαδή που οι επιστήμονες στην Ευρώπη ήδη από τα χρόνια της Αναγέννησης, με τα φώτα που έδωσε το υποδουλωμένο στο Ισλάμ Βυζάντιο, άρχιζαν να δημιουργούν με συστατικά (συνθετικά) απευθείας από την Αρχαία Ελληνική (και τη Λατινική). Για παράδειγμα, από το αρχαιοελληνικό μύριοι και το πους (του ποδός) κατασκεύασαν οι ζωολόγοι, με μεταγραφή στο λατινικό αλφάβητο, το myriapoda, που στα Γαλλικά έγινε myriapodes. Έτσι, αν πάμε πάλι στα Γαλλικά, πλάστηκαν και τα cinématographe, téléscope, astronaut, hypertrophie, prognathisme, dermatologie, écοlogie, photométrie και χιλιάδες άλλα. Με μια μικρή αλλαγή στην κατάληξη, λόγω της προσαρμογής τους στο μορφολογικό σύστημα της κάθε γλώσσας (π.χ. στα αγγλικά: dermatology, ecology, photometry, κτλ.), τα βρίσκουμε, ακριβώς τα ίδια, και σε άλλες γλώσσες: Ιταλικά, Ισπανικά, Γερμανικά, Ρωσικά, κ.ο.κ. Πρόκειται (το επαναλαμβάνουμε) για μια, με αρχαιοελληνικά υλικά, λεξιπλασία που πραγματοποιείται εκτός της Ελληνικής και που το αποτέλεσμά της δεν έχουμε παρά να το μεταγράψουμε πάλι στο ελληνικό αλφάβητο, προσαρμόζοντάς το στο μορφολογικό σύστημα της Νέας Ελληνικής –άρα, πρόκειται για μιαν ειδική περίπτωση αντιδανεισμού.
   Το γεγονός ότι αυτοί οι ελληνικής αρχής επιστημονικοί όροι που χρησιμοποιούνται ως δάνεια από άλλες γλώσσες μετριούνται κάποτε με χιλιάδες ή και με δεκάδες χιλιάδες (κάποιοι φανατικοί συμπατριώτες μας μέτρησαν στην Αγγλική από είκοσι έως και σαρανταπέντε χιλιάδες τέτοια δάνεια) δικαιολογεί πράγματι, στη μικρή και ανίσχυρη (στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης) Ελλάδα, μια κάποια υπερηφάνεια, που δεν δικαιολογείται λ.χ. για τη μικρή (πάλι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης) Ολλανδία, Δανία, Πορτογαλία, αλλ’ ούτε και για τη μεγάλη και ισχυρή Γαλλία ή Γερμανία. Αυτό, όμως, πολύ απέχει από το να επιτρέπει ελπίδες για τη διεθνοποίηση της Ελληνικής (δηλαδή της Νέας Ελληνικής) ως γλώσσας καθημερινής επικοινωνίας (lingua franca) ανά τον πλανήτη, όπως εύχονται κάποια Σωματεία που έχουν συσταθεί ειδικά γι’ αυτό το σκοπό στη χώρα μας.
   Ο γλωσσικός ηγεμονισμός της Αγγλοαμερικανικής οφείλεται, εκτός των άλλων, και στη στρατιωτική υπεροπλία και την οικονομική παντοδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής –και η Ιστορία αποδεικνύει ότι άλλες γλώσσες, για τους ίδιους λόγους, έπαιξαν άλλοτε τον ρόλο αυτό, όπως και η Αρχαία Ελληνική επί Μεγάλου Αλεξάνδρου. (Στις κατακτημένες από τον Αλέξανδρο περιοχές, όπως και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, η αρχαία ελληνική δραχμή είχε την ισχύ του σημερινού δολαρίου ή του ευρώ).
   Αναφορικά όχι τόσο με το μέλλον όσο με το κύρος της Νεοελληνικής μας γλώσσας, θα ήθελα να ανασκευάσω μιαν ακόμα επιστημονικά ατεκμηρίωτη εκτίμηση σε ό,τι αφορά ορισμένη υποκατηγορία έμμεσων (μεταφραστικών) δανείων ή που θεωρούνται ως τέτοια: πρόκειται για τις ρηματικές περιφράσεις (αγγλιστί phrasal verbs, γαλλιστί locutions verbales) του τύπου βάζω ή θέτω σε λειτουργία αντί του απλού λειτουργώ, δίνω θάρρος αντί ενθαρρύνω, κάνω εντύπωση, κάνω πόλεμο ή κάνω τσιγάρο αντί του απλού εντυπωσιάζω, πολεμώ ή καπνίζω, κ.τ.ό. Ορισμένοι σύγχρονοι καθαρολόγοι και γλωσσαμύντορες υποστηρίζουν 1) ότι πρόκειται για πρόσφατα δάνεια, μέσω κάποιων «άθλιων» μεταφράσεων, από γλώσσες που διαθέτουν τέτοιου είδους ρηματικές περιφράσεις, όπως η Γαλλική (donner ή ανοir l’impression, poser une question, faire l’amour), η Ιταλική (fare l’amore, fare una grazzia, fare il bagno), η Αγγλική (make love, make war, give a wash) κτλ. κτλ. και 2) (υποστηρίζουν οι καθαρολόγοι) ότι αυτές οι περιφράσεις υποβαθμίζουν και ισοπεδώνουν τη γνήσια ελληνική έκφραση που επιτυγχάνεται με το μονολεκτικό ρήμα.
   Η καθαρή επιστημονική απάντηση, αρχίζοντας από το δεύτερο σημείο, είναι πως ο περιφραστικός μηχανισμός κάθε άλλο παρά ισοπεδώνει, αντιθέτως εμπλουτίζει με εννοιολογικές αποχρώσεις την έκφραση : το βάζω σε λειτουργία (πχ. το μηχάνημα) δηλώνει την αρχική φάση της διαδικασίας, το κρατώ σε λειτουργία δηλώνει τη μεσαία φάση της ίδιας διαδικασίας (με άλλες περιφράσεις δηλώνεται και η τελική φάση), ενώ με το μονολεκτικό λειτουργώ αυτές ακριβώς οι αποχρώσεις ‘ποιού ενεργείας’ (aspect) χάνονται ή εξουδετερώνονται. Εξάλλου, το κάνω έρωτα σ’ έναν ευπρεπή λόγο δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις με το μονολεκτικό του ισοδύναμο στη Νέα Ελληνική, ενώ το κάνω πάταγο, κάνω θραύση, κάνω σκι και πλήθος άλλα δεν μπορείς να τα αντικαταστήσεις με κανένα μονολεκτικό ρήμα –που θα πει ότι, μέσω των περιφράσεων, ρηματοποιούνται ονοματικά στοιχεία του λεξιλογίου που άλλως πως θα έμεναν ανενεργά (θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τα πλεονεκτήματα των περιφράσεων).(i)
   Τέλος, ως προς το πρώτο σημείο : ναι, έχουν δίκιο οι σύγχρονοι καθαρολόγοι, ορισμένες απ’ αυτές τις περιφράσεις είναι δάνεια, αλλά καθόλου πρόσφατα (η μομφή διατυπώθηκε λίγο μετά την καθιέρωση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας, για να φανεί ότι υπάρχει ‘γλωσσικό πρόβλημα’ και ότι η Νέα Ελληνική, όσα προτερήματα και αν έχει, είναι, σε σχέση με την Αρχαία Ελληνική, κατώτερη και ανισότιμη). Δείτε πώς, με αυτόν τον τρόπο, προσφέρεις κακή υπηρεσία και στην υπόθεση των Αρχαίων Ελληνικών : το κάνω πόλεμο υπάρχει στη γλώσσα εδώ και κάποιους αιώνες, θυμηθείτε το στίχο : η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια του δημοτικού τραγουδιού. Ο Άνθιμος Παπαδόπουλος, ο πρώτος αρχισυντάκτης του λεξικού της Ακαδημίας, υποστήριξε σε ειδική μελέτη ότι το λαμβάνω χώραν είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ‘γαλλισμού’ (απόδοση του avoir lieu) στα ελληνικά. Με τη βοήθεια του «Θησαυρού της Ελληνικής Γλώσσας» (και άλλων ψηφιοποιημένων σωμάτων ελληνικών κειμένων) αναζητήσαμε την εμφάνιση αυτής της περίφρασης και διαπιστώσαμε ότι όχι μόνον το λαμβάνω χώραν είναι αρχαίο (όπως το διαπίστωσε και ο Άνθιμος Παπαδόπουλος και ανασκεύασε την άποψή του) αλλά και ότι το αντίθετό του, το δίδωμι χώραν («ἳνα μὴ δώσητε χώραν τῷ Σατανᾷ, π.χ.), είναι συνηθισμένη έκφραση στην εκκλησιαστική γλώσσα.
   Ερευνώντας πρόχειρα στο Λεξικό της Βυζαντινής Δημώδους Γραμματείας του Κριαρά (στα λήμματα δίδω και κάμνω) βλέπει κανείς ότι στη λαϊκή γλώσσα της περιόδου που καλύπτει το λεξικό (1100 – 1669) όχι μόνο αφθονούν αυτού του είδους οι περιφράσεις, αλλά και ότι πολλές απ’ αυτές διασώζονται στη χρήση και σήμερα: δίδω λόγον, δίδω όρκον, δίδω δίκιο, κάνω πόλεμο, κάμνω θόρυβον, κάνω απόφαση, βάζω βουλή, κτλ.
   Και, εν κατακλείδι –υπόθεση που υπερασπίζεται πολύ πιο ουσιαστικά την υπόθεση των Αρχαίων Ελληνικών– ποιος μας λέει ότι τα ποιούμαι πόλεμον / ειρήνην / σπονδάς, λαμβάνω ή δίδωμι δίκην, δίδωμι ψήφον / χάριν / όρκον, τα οποία (μαζί με πλήθος άλλου είδους ρηματικές περιφράσεις) αφθονούν στα κείμενα της κλασικής και της μετακλασικής περιόδου, δεν πέρασαν κατά την Αναγέννηση, μέσω των μεταφράσεων, στις ακαλλιέργητες –ακόμη τότε– Ευρωπαϊκές γλώσσες, οπότε, όταν αργότερα το σκλαβωμένο γένος αντλεί πάλι τα φώτα από την Εσπερία με πληθώρα μεταφράσεων από τις γλώσσες αυτές, δεν τα ξαναπαίρνουμε πάλι πίσω με τη μορφή αντιδανείων;

i. Βλ. Θανάσης Νάκας, Γλωσσοφιλολογικά, Β΄ [κεφ. 6], Πατάκης.

Πηγή:  culturebook

Δημοσιεύθηκε στη Νέα | Ετικέτες: , , , | Σχολιάστε

2οι Διασχολικοί Αγώνες Δημιουργικού Λόγου Γυμνασίων

Δημοσιεύθηκε την Φεβρουάριος 2, 2020 από Ιωάννα Καραμαλή

Το Πρότυπο Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Ομίλου Ρητορικής του σχολείου, σκοπεύει να συνδιοργανώσει διαδικτυακά με την Ελληνική Ένωση για την Προώθηση της Ρητορικής στην εκπαίδευση τους 2ους Διασχολικούς Αγώνες Δημιουργικού Λόγου Γυμνασίων, με την επιστημονική υποστήριξη του Διαπανεπιστημιακού – Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΠΤΔΕ – ΕΚΠΑ «Ρητορική, Επιστήμες του Ανθρώπου και Εκπαίδευση», το Σάββατο 10 Απριλίου 2021 και ώρα 9.00-14.30.

Η συνάντηση θα περιλαμβάνει το ατομικό άθλημα του Αυθόρμητου Λόγου και ένα νέο, για τα ελληνικά δεδομένα, την Ομαδική Συζήτηση. Ο Αυθόρμητος Λόγος αποτελεί ευκαιρία καλλιέργειας της δημιουργικής έκφρασης, ενδυνάμωσης της φαντασίας, τόνωσης της αυτοπεποίθησης. Οι συμμετέχοντες λειτουργούν ως εμψυχωτές του ακροατηρίου, προσπαθώντας να ανταποκριθούν στην πρόκληση παραγωγής ενός λόγου που δεν μεταδίδει απλώς ένα μήνυμα αποτελεσματικά αλλά και που τέρπει, «αγγίζει», «μαγεύει» το ακροατήριο.

         Στην παρούσα διοργάνωση η έννοια του αυθόρμητου λόγου αποτελεί μια πρόκληση αυτοσχεδιασμού, στην οποία μπορούν να ανταποκριθούν οι συμμετέχοντες με όποιο είδος λόγου εμπνευστούν διαβάζοντας το θέμα ή βλέποντας την εικόνα που θα τους δοθεί: ποίημα, αφήγηση, εμπνευστική ομιλία, ραπ δημιουργία, μονόλογος, χιουμοριστικός λόγος… Αρκεί να σχετίζεται με το θέμα, να χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία και αυθεντικότητα και να μην έχει χαρακτηριστικά ξύλινου λόγου. Ο στόχος είναι να αναδειχθεί η ίδια η συνειδητή επιλογή του είδους λόγου και του τρόπου εκφώνησης ως χαρακτηριστικό ομιλητή με υψηλό επίπεδο άνεσης στην έκφραση, αυτοπεποίθησης και δημιουργικότητας.

Η Ομαδική Συζήτηση απευθύνεται σε δύο πενταμελείς ομάδες μαθητών, οι οποίες καλούνται να υπερασπιστούν τη θέση που θα τους ανατεθεί για ένα θέμα της επικαιρότητας. Τα μέλη της κάθε ομάδας μπαίνουν σε ρόλους (που τους επιλέγουν οι ίδιοι οι μαθητές και μαθήτριες) και αναπτύσσουν μια σφαιρική προσέγγιση του θέματος από τη δική τους πλευρά.

Τα θέματα των αγώνων, όπως και κάποιες εικαστικές δράσεις, που θα περιγραφούν σύντομα, θα σχετίζονται με τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Η.Ε., η προβολή και διάδοση των οποίων αποτελεί βασικό σκοπό του Δικτύου Συνδεδεμένων Σχολείων της UNESCO (ΑSPnet/ Associated Schools Project Network).

Τα σχολεία που ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στους Αγώνες παρακαλούνται να δηλώσουν συμμετοχή στη φόρμα που υπάρχει στην ηλεκτρονική φόρμα https://forms.gle/wjrjGU96E11AC1mK9 μέχρι 28 Φεβρουαρίου 2021. Επισημαίνεται ότι οι υπεύθυνοι καθηγητές που θα προετοιμάσουν τα παιδιά για τους αγώνες θα συμμετάσχουν και στις κριτικές επιτροπές. Στο αγώνισμα του Αυθόρμητου λόγου ο μέγιστος αριθμός μαθητών που μπορούν να συμμετάσχουν είναι συνολικά 60, ενώ στην Ομαδική Συζήτηση 40 (δηλαδή 8 ομάδες). Κάθε σχολείο μπορεί να εγγράψει 1-3 μαθητές στο πρώτο αγώνισμα και μία ομάδα 5 μαθητών στο δεύτερο. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί μέσω της πλατφόρμας Zoom, στην οποία θα έχουν πρόσβαση οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι κριτές και τα μέλη της διοργάνωσης των αγώνων και ένας προσκεκλημένος κάθε συμμετέχοντος μαθητή. Οι μαθητές / μαθήτριες θα αγορεύσουν με ανοιχτή κάμερα και σχετική συναίνεση γονέων ζητείται στη φόρμα.εγγραφής.

Η πρώτη επιμόρφωση για την παρούσα διοργάνωση για μαθητές/-τριες και εκπαιδευτικούς θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά την Παρασκευή 5/2/21, 17.30-19.00.

Για τυχόν διευκρινίσεις μπορείτε να απευθύνεσθε στα μέλη της οργανωτικής επιτροπής, Ελένη Γκόνου και Βάλια Λουτριανάκη, στις παρακάτω διευθύνσεις: elegonou@gmail.comκαι enosiritorikis1@gmail.com

Δημοσιεύθηκε στη Ανακοινώσεις, Νέα | Ετικέτες: | Σχολιάστε

Διάλεξη περί ρητορικής

Δημοσιεύθηκε την Δεκέμβριος 7, 2018 από kdinas

Διάλεξη του κ. Ανδρέα Σεραφείμ, μεταδιδακτορικού υπότροφοι του Πανεπιστημίου Κύπρου, την Τετάρτη 12/12, στην αίθουσα 1 του Μαρασλείου, 6-8 μ.μ.

Η πιο γνωστή μας άγνωστη ρητορική:

Τεχνικές πειθούς στην αρχαία και σύγχρονη πολιτική και δικαστική επικοινωνία

 Ανδρέας Σεραφείμ

Μεταδιδακτορικός Υπότροφος, Πανεπιστήμιο Κύπρου

Πώς είναι δυνατό να μας είναι γνωστή, αλλά ταυτόχρονα και άγνωστη, η ρητορική; Και για ποια ακριβώς ρητορική μιλάμε; Από πού προέρχεται η ρητορική αυτή, ποιες είναι οι ρίζες της, πώς ακριβώς μας αφορά και γιατί; Μπορούμε να την αναγνωρίσουμε σε πτυχές του δημοσίου βίου; Μπορούμε να την εντοπίσουμε, για παράδειγμα, στον λόγο ενός Κυπρίου, Ελλαδίτη ή Ευρωπαίου πολιτικού σήμερα; Μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε στην πολιτική, για να επηρεάσουμε το συναίσθημα και τη λογική του ακροατηρίου μας και να κερδίσουμε ή να υφαρπάξουμε την εμπιστοσύνη και την ψήφο του; Μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε στο δικαστήριο, για να εκπροσωπήσουμε τον πελάτη μας αποτελεσματικότερα; Η διάλεξή μου, «Η πιο γνωστή μας άγνωστη ρητορική», στόχο έχει να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά και να εκθέσει τη διαχρονική χρησιμότητα της αρχαίας ελληνικής ρητορικής θεωρίας και πράξης.

Μετά από μία σύντομη και απλουστευμένη αναδρομή στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής ρητορικής και στον θεσμικό τρόπο απόδοσης δικαιοσύνης στο αρχαιοελληνικό νομικό σύστημα, θα επιχειρηθεί η εξέταση των μεθόδων πειθούς, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν και ακόμα χρησιμοποιούνται στην πολιτική επικοινωνία και στο δικαστήριο. Έμφαση αποδίδεται στην «υπόκριση» (δηλαδή, στη χρήση της φωνής και του σώματος των πολιτικών ομιλητών), στην «ηθοποιία» (δηλαδή, στην παρουσίαση χαρακτήρων), στις τεχνικές «παθοποιίας» (δηλαδή, διέγερσης του συναισθήματος), στη χρήση θρησκευτικών αναφορών και στις μεθόδους διακωμώδησης του αντιπάλου. Στο πλαίσιο της διάλεξης, θα εξεταστούν διάφορες αρχαιοελληνικές ρητορικές τεχνικές, οι οποίες εντοπίζονται ακόμα σε λόγους Κυπρίων, Ελλαδιτών, Άγγλων και Αμερικανών πολιτικών, καθώς επίσης και μία «προσομοίωση» (δηλαδή, μία ζωντανή παρουσίαση) ενός τμήματος της γνωστής δικαστικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στον αρχαίο ρήτορα Αισχίνη και στον πολιτικό του αντίπαλο Τίμαρχο, όπως αυτή παρουσιάζεται στον λόγο του πρώτου, Κατά Τιμάρχου.

Σύντομο βιογραφικό ομιλητή

Ο Ανδρέας Σεραφείμ είναι αριστούχος απόφοιτος του τμήματος Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου από το University of Texas at Austin και διδακτορικού τίτλου από το University College London. Έχει, από το 2014 μέχρι σήμερα, καταλάβει πολλές θέσεις σε πανεπιστήμια της Κύπρου και του εξωτερικού, ενώ από το 2017 μέχρι σήμερα είναι μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Η βασική και τρέχουσα έρευνά του επικεντρώνεται στη μελέτη διαφόρων πτυχών της αρχαίας ελληνικής ρητορικής και του δικαίου, της επιτέλεσης (performance), της αρχαίας θρησκείας, διαφόρων διεπιστημονικών θεωριών (π.χ. γλωσσικών θεωριών, χιούμορ, θεωριών φύλου) και της πρόσληψης (reception).

Έχει εκδώσει δύο επιστημονικά βιβλία σε διεθνείς εκδοτικούς οίκους: την πρώτη του μονογραφία με θέμα την επιτέλεση στην Αττική ρητορεία και τον πρώτο συλλογικό τόμο με θέμα τη χρήση θεατρικών τεχνικών στην ελληνική και ρωμαϊκή ρητορεία. Έχει, επίσης, εκδώσει αρκετά άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Προγραμματίζει την έκδοση έξι ακόμα επιστημονικών βιβλίων: ένος τόμου ερευνητικής εξέτασης των στρατηγημάτων πειθούς στην αρχαιότητα, ένος τόμου για την πρόσληψη της αρχαίας ρητορικής, ένος ακόμα τόμου για τις τεχνικές ενότητας και διχόνοιας στην αρχαία ρητορική και λογοτεχνίας, μίας ακόμα μονογραφίας, η οποία εξετάζει τη χρήση θρησκευτικών αναφορών σε αρχαίους ελληνικούς ρητορικούς λόγους και δύο ερμηνευτικών υπομνημάτων στα Νέα Ελληνικά για λόγους του Λυσία και του Δημοσθένη, με μετάφραση και σχόλια.

Δημοσιεύθηκε στη Ανακοινώσεις | Σχολιάστε

Παράταση της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων

Δημοσιεύθηκε την Σεπτέμβριος 5, 2018 από kdinas

Paratasi_Ritoriki_2018

Δημοσιεύθηκε στη Ανακοινώσεις | Σχολιάστε

ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ του ΠΜΣ_ΡΗΤΟΡΙΚΗ_Θεωρία και Πράξη

Δημοσιεύθηκε την Ιούλιος 10, 2018 από kdinas

Το Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Ρητορική: θεωρίακαι πράξη» και το Εργα­στήριο Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας και Μελέτης της Λογοτεχνίας και της Ρητορικής του ΠΤΔΕ/ΕΚΠΑ, σε συνεργασία με την Ελληνική Ένωση για την Προώθηση της Ρητορικής στην Εκπαίδευση, διοργανώνουν τη

 2ηΔιημερίδα «Ρητορική και Δημιουργικός Λόγος στην Εκπαίδευση»

παράλληλα με την

1ηΕπιστημονική συνάντηση φοιτητών και αποφοίτων του ΠΜΣ ‟Ρητορική: θεωρία και πράξη”»

Στόχοι της Διοργάνωσης είναι:

  1. Η παρουσίαση των ερευνητικών εργασιών μεταπτυχιακών φοιτητών και αποφοίτων του ΠΜΣ «Ρη­το­ρι­κή: θεωρία και πράξη» και η συζήτηση σχετικά με αυτές σε ευρύ κύκλο ερευνητών, μελών ΔΕΠ και άλλων μεταπτυχιακών φοιτητών συναφών προγραμμάτων, με απώτερο στόχο την προώθηση της σχε­τικής έρευνας στον ελληνικό χώρο.
  2. Η συνεργασία των εισηγητών με έμπειρους και καταξιωμένους ερευνητές και μέλη ΔΕΠ από διάφορα πανεπιστημιακά τμήματα.
  3. Η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των φοιτητών και αποφοίτων του ΠΜΣ και η δημιουργία σχετικού επι­στημονικού δικτύου.
  4. Η παρουσίαση της ρητορικής τέχνης και των εκπαιδευτικών διαστάσεών της στο ευρύ κοινό.

Διαβάστε περισσότερα και χρήσιμα:

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ σε ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ του ΠΜΣ_ΡΗΤΟΡΙΚΗ_Θεωρία και Πράξη

ιδού και ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑΣ

 

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

Ημερίδα «Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Αστροφεγγιά

Δημοσιεύθηκε την Απρίλιος 10, 2017 από kdinas

Προτάσεις για τη διδασκαλία του μυθιστορήματος στη Γ΄Λυκείου»

18 Μαρτίου 2017, Λευκωσία

Η Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου διοργάνωσαν ημερίδα με θέμα: «Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Αστροφεγγιά: Προτάσεις για τη διδασκαλία του μυθιστορήματος στη Γ΄ Λυκείου». Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το Σάββατο, 18 Μαρτίου 2017, στην Αίθουσα «Σόλων Τριανταφυλλίδης», Τράπεζα Κύπρου, Αγία Παρασκευή, Λευκωσία. Μετά τον χαιρετισμό του Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης δρα Κυπριανού Δ. Λούη, ακολούθησε εισαγωγική παρουσίαση για τον Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο και την εποχή του.

Στην ημερίδα παρουσίασαν εισηγήσεις οι εξής ομιλητές: Θεοδόσης Πυλαρινός, Ομότιμος Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Ιονίου Πανεπιστημίου, Βάσω Οικονομοπούλου, δρ Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών–Μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τζίνα Καλογήρου, Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Χριστοφόρου, φιλόλογος, Λαμπριανή Ματθαίου, φιλόλογος. Ακολούθησε γόνιμη και δημιουργική συζήτηση μεταξύ των συνέδρων.

Δημοσιεύθηκε στη Ανακοινώσεις | Σχολιάστε

Βιβλιογραφία περί σχημάτων λόγου

Δημοσιεύθηκε την Απρίλιος 10, 2017 από kdinas
  1. Jakobson, R. 1998. Δοκίµια για τη Γλώσσα της Λογοτεχνίας. Μτφρ. Άρης Μπερ­λής. Αθήνα: Εστία [κεφ. 2: Γλωσσο­λογία και Ποιητική].
  2. Lausberg, H. 1998. Hanbook of Literary Rhetoric: a Foundation for Li­terary Stu­dy [αγγλ. με­τάφρ. M.T. Bliss, A. Jansen & D.E. Orton, εισαγωγή G. A. Ken­nedy, από το γερμανικό πρω­τότυπο Hand­buch der Lite­rarischen Rhe­torik. Eine Grund­legung der Literaturwis­sen­schaft, 21973 (1960)].
  3. Morier, H. Dictionnaire de Poétique et de Rhétorique, Παρί­σι, PUF.
  4. Ong, W.J. 1997. Προφορικότητα και Εγγραμματοσύνη. Η Εκτε­χνολό­γη­ση του Λό­γου, μτφρ. Κ. Χατζηκυ­ριά­κος. Ηράκλειο: Πανε­πι­στη­μια­κές εκδόσεις Κρήτης.
  5. Preminger, Alex & T. V. F. Brogan (επιμ.) The New Prince­ton Ency­clopedia of Poetry and Po­etics, Princeton University Press.
  6. Μπαμπινιώτης, Γ. Γλωσσoλoγία και Λoγoτεχνία. Από την Τεχνική στην Τέχνη τoυ Λόγoυ. Αθήνα, 292 σσ.
  7. Τζάρτζανος, Αχ. Νεοελληνική Σύνταξις (της Κοινής Δη­μοτικής), τόμ. Β΄: 1953, ΟΕΣΒ. [σσ. 259-313]
  8. Νάκας, Θαν. Γλωσσοφιλολογικά Α΄ (Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), ([Πα­τάκης]), 399 σσ.
  9. Νάκας, Θαν. Γλωσσοφιλολογικά Β΄ (Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), ([Πα­τάκης]), 350 σσ.
  10. Νάκας, Θαν. Γλωσσοφιλολογικά Γ΄ (Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), ([Πα­τάκης]), 318 σσ.
  11. Νάκας, Θαν. Γλωσσοφιλολογικά Δ΄ (Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), ([Πα­τάκης]), 703 σσ.
  12. Νάκας, Θαν. 1990. “Διαφήμιση και λογοτεχνία”, Η Λέξη, τεύχ. 99-100, σσ. 795-815.
  13. Νάκας, Θαν. 1995(β). “Οι επικοινωνιακές λειτουργίες της γλώσσας (δη­λωτικό και παρα­δη­λω­τικό πε­ρι­ε­χό­­μενο των λέξεων, αισθη­τι­κή λειτουργία και λογοτεχνικό φαινόμενο, φατική, κατευθυ­ντι­κή, μετα­γλωσ­σι­κή κ.ά. λειτουρ­γίες)”, στο συλλογικό τόμο Μια Πολυεπι­στη­μονική Θεώρηση της Γλώσσας, Πα­νεπιστη­μια­κές Εκ­δόσεις Κρήτης / Εκδόσεις Πανε­πι­στη­μίου Πατρών, σσ. 191-232 [με προσθήκες και στο Λεξικογραφικόν Δελτίον (της Ακα­δη­μίας Αθηνών), τόμ. ΙΘ΄, 1995, σσ. 215-45].
  14. Νάκας, Θαν. 2001(α). “Σχήματα επανάληψης στα θεατρικά κείμενα των Δ. Κεχαΐδη & Ε. Χαβιαρά”, Πρακτικά 4ου Διεθνούς Συ­νε­δρίου Ελληνικής Γλωσσολογίας (Λευκωσία, Σεπτέμβριος 1999), Πα­νε­πιστήμιο Κύπρου / University Studio Press, Θεσ­σαλονίκη, σσ. 581- 9.
  15. Νάκας, Θαν. 2003. “Μποστ.: ένας γελοιογράφος του γλωσσικού λο­γιο­τατισμού (μια ανάγνωση των θεατρικών Φαύ­στα και Μαρία Πενταγιώτισσα)”, στον συλλογικό τόμο Η Γλώσσα και η Διδα­σκα­λία της, ΑΠΘ / Παιδαγωγική Σχο­λή Φλώρινας, σσ. 105-148.
  16. Νάκας, Θαν. 2004. “Ανι­χνεύοντας το ποιητικό ιδίωμα του Παλαμά: πρώτα πορίσματα από μια ηλε­κτρο­νι­κή επε­ξερ­γα­σία των Απά­ντων του”, στον συλλογικό τόμο Κωστής Παλαμάς. Μελε­τή­μα­τα, Βιβλιοθή­κη Τράπεζας Αττι­κής, σσ. 159-242.
  17. Νάκας, Θαν., Σχήματα (Μορφο)λεξικής και Φρα­στικής Επα­νά­ληψης, α΄ ([Πα­τά­κης]). 295 σσ.
  18. Νάκας, Θαν. [Σε συνερ­γασία με τους Μ.Ζ. Κοπιδάκη, Γ.Α. Χριστοδούλου και Ν.Α.Ε. Καλοσπύρο]. Ρητορικός Παπαδιαμάντης, ([Πα­τάκης]), 303 σσ.
  19. Κατσούδα, Γεωργία & Θαν. Νάκας. 2013. Όψεις της Νεολογίας: Σύμφυρση και Επα­νετυ­μολόγηση (Ολικοί και μερι­κοί λεξικοί συμφυρμοί στη δημο­σιογραφία, τη δια­φήμιση, τα ιστολόγια και τη λογοτεχνία για παιδιά), ([Πα­τάκης]), 318 σσ.
  1. [ΕΠΑΝΑΣΤΡΟΦΗ]

α. Νάκας, Θαν. 2002. “Eπαναστροφή / Η υποπερίπτωση της (συνθε­τι­κο-)παραγωγικής επαναστροφής” στις Μελέτες για την Ελληνική Γλώσσα / Πρακτικά της 22ης Ετήσιας Συνάντησης του Τομέα Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (27-29 Απρι­­λί­ου 2001), Θεσσαλονίκη, σσ. 472-483.

β. [Νάκας] Γλωσσοφιλολογικά Δ΄ : Κεφ.10: Γλωσσικά και παραγλωσσικά στοιχεία της ‘παράστασης’ (‘per­for­mance’) του παραμυθιού [§3: Συνεκτική επαναστροφή ως ιδιάζον υφολογικό γνώρισμα του παραμυθιού].

γ. [Νάκας] Σχήματα (Μορφο)λεξικής και Φρα­στικής Επα­νά­ληψης, α΄ : Κεφ.2 [σσ. 122-134: Συνδυα­σμοί της επα­ναστροφής με την ταυτολογική διπλότητα κ.ά. σχήματα].

  1. [ΜΕΤΑΦΟΡΑ]

α. [Νάκας]  Γλωσσοφιλολογικά Α΄ : Κεφ.ΙΙ: [Μεταφορές στον λαϊκό λόγο].

β. Γλωσσοφιλολογικά Δ΄ : Κεφ.11: “‘Αποπαγίωση’ και ‘ανακυριολεξία’ (στοιχεία λεκτικού χιού­μορ στο έργο του Ευγένιου Τριβιζά)”

γ. Γλωσσοφιλολογικά Δ΄ : Κεφ.12: [§5: Μεταφορικότητα (‘ποιητικότητα’) των ορισμών που δίνουν τα παιδιά]

  1. [ΣΧΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ]

α. Νάκας, Θαν. 1993. “Η λεξική αντίθεση και η ρητορική της”, Λεξι­κο­γραφικόν Δελτίον (της Ακα­δη­μίας Αθη­νών), τόμ. ΙΗ΄, σσ. 199-274.

β. Νάκας, Θαν. 2007. “Φαινομενικές αντιθέσεις (ή αντιθέσεις μόνον ως προς το σημαίνον)”, στον συλ­λογικό τό­μο Η Διδασκαλία της Γλώσσας (Επισημάνσεις – Παρατηρήσεις – Προο­πτι­κές), επιμ. Ν.Σπ. Μήτσης & Δ.Θ. Καραδή­μος, Gutenberg, σσ. 87-147.

γ. Νάκας, Θαν. 1995(α). “Πραγματολογική προσέγγιση σχημάτων λό­γου (λιτότητα, φρα­στική ειρω­νεία / αντί­φραση, κ.ά.)”, Λεξικο­γραφικόν Δελτίον, τόμ. ΙΘ΄, σσ. 141-158.

δ. [Σε συνεργασία με τη Τζίνα Καλογήρου], “Τυπολογία του οξύμωρου”, Proceedings of the 9thInternational Con­ference on Greek Linguistics (ICGL 9, 29-31 October 2009, Chicago, Illinois), University of Chicago / Ohio State University, 2011, σσ. 321-333.

[Προσβάσιμο στο http://home.uchicago.edu/~cchatzop/ICGL2009BETA.html].

  1. [ΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΟ / ‘Πολυσημικό’]

[Νάκας]   Σχήματα (Μορφο)λεξικής και Φρα­στικής Επα­νά­ληψης, α΄ : Κεφ.1

  1. [ΤΑΥΤΟΛΟΓΙΑ, ΤΑΥΤΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΠΛΟΤΗΤΑ]

[Νάκας]   Σχήματα (Μορφο)λεξικής και Φρα­στικής Επα­νά­ληψης, α΄ : Κεφ.2

  1. [ΧΙΑΣΤΟ, ΚΥΚΛΟΣ, ΑΝΤΙΜΕΤΑΒΟΛΗ]

[Νάκας]   Σχήματα (Μορφο)λεξικής και Φρα­στικής Επα­νά­ληψης, α΄ : Κεφ.3

  1. [ΣΥΝΩΝΥΜΙΚΟ, ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΜΟΣ]

Νάκας, Θαν. 2012. “Η ‘συνωνυμική παράταξη’ ως στοιχείο ύφους του Παπαδιαμάντη”, στο Εταιρεία Παπαδιαμαντι­κών Σπουδών / Πρα­κτικά Γ΄ Διεθνούς Συνεδρίου για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Τόμος Α΄, Σκιάθος 29 Σε­πτεμβρίου –2 Οκτωβρίου 2011, Δόμος, σσ. 327-370.

  1. [ΟΜΟΗΧΙΑ]

Νάκας, Θαν. & Μαγουλά, Ευγ. & Καποθανάση, Αφρ. 2010. “Η ομοηχία στη Νέα Ελληνική: ορο­λο­γία και τυπολογία”, Μελέτες για την Ελληνική Γλώσσα, 30 (2-3.5.2009), σσ. 436-449.

  1. [ΥΠΕΡΒΑΤΟ]

α. Νάκας, Θαν. 2008. “Σχετικά με το Υπερβατό Σχήμα Λόγου (πει­ραματική εφαρμογή στα χαϊκού του Η­λί­α Κε­φά­λα)”, περ. Μαν­δραγόρας, τεύχος 36 (με ένα «αφιέ­ρωμα στον Ηλία Κεφάλα»), σσ. 85-94.

β. Νάκας, Θαν. 2013. “Για την υπερβατική σύνταξη (‘σχῆμα ὑπερβατὸν’) στον ποιητικό λόγο του Κω­στή Παλαμά”, Γ΄ Διεθνές Συνέδριο (20-25 Οκτωβρίου 2013): Η Ποίηση και η Ποιητική του Κωστή Παλαμά (70 Χρόνια από τον Θάνατό του), Ίδρυμα Κωστή Πα­λαμά & Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ. 737-769.

γ. “ ‘Σχήμα υπερβατόν’ (Μια αδρομερής τυπολογική κατάταξη των περιπτώσεων ασυνεχούς / υπερβατικής σύντα­ξης) [με παραδείγματα από τα νέα και τα αρχαία ελληνικά], ΑΠΘ / ΙΝΣ / Μελέτες για την Ελληνική Γλώσσα, 35 (2015), σσ. 388-409].

  1. [ΕΠΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ]

α. Νάκας, Θαν. 1996(α). “Αθροιστική επανάληψη / επαναδίπλωση” στις Μελέτες για την Ελ­λη­νική Γλώσ­­σα / Πρακτικά της 16ης Ετήσιας Συνάντησης του Τομέα Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (4-6 Μαϊου 1995), Θεσσαλονίκη, σσ. 470 -81.

β. Νάκας, Θαν. 1996 (β).“Λεξική και φραστική επανάληψη / επα­να­δίπλωση”, Λεξικογραφικόν Δελτίον (Ακαδημίας Αθη­νών), τόμ. Κ΄, σσ. 221-332.

γ. Νάκας, Θαν. 1998- 1999. “Λεξική και φραστική επανάληψη / επα­ναδίπλωση (Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄ Μέρος)”, περ. Γλώσσα, τεύχη 46 (σσ. 5-25), 47(7-31), 48 (47-55), 49 (39-57).

δ. Νάκας, Θαν. & Τζίνα Καλογήρου. 2014. “Patterns of Word and Phrase Repetition as Lin­guistic Universalia in Fol­ktales”, Narratives Across Space and Time: Trans­missions and Adaptations (Proceedings of the 15th Congress of the International Society for Folk Narrative Research / ISFNR, June 21-27, 2009 Athens), Academy of Athens / Publications of the Hellenic Folklore Research Center, n. 31, vol. II, 577-596.

  1. [ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ, ΕΠΙΦΟΡΑ]

α. Νάκας, Θαν. 2009. “Σχήματα λεξικής και φραστικής επανάληψης στη ρητορική και τη λογοτεχνία”, Η Λέξη, τεύχος 200 (Απρίλιος-Ιούνιος) σσ. 205-19

β. Νάκας, Θαν. [et alii]. Ρητορικός Πα­παδιαμάντης, σσ. 43-249.

γ. Νάκας, Θαν. 2015. Συνθετικοπαραγωγική επαναφορά σε αρχαιοελληνικά και νεοελληνικά κείμενα (πεζά και ποιη­τικά)”, στον συλλογικό τόμο Γλωσσική Παιδεία (35 Μελέτες Αφιερωμένες στον Καθηγητή Ναπολέοντα Μήτση), Εργαστήριο Μελέτης, Διδασκαλίας, Διάδοσης της Ελληνικής Γλώσσας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Επιμέλεια Γ. Ανδρουλάκης, Εκδόσεις Gutenberg, σσ. 84-100.

δ. Νάκας, Θαν. 2016. “Όψεις του σχηματικού λόγου στον Σοφοκλή (πραγματώσεις και συνδυασμοί της ‘επανα­φο­ράς’, του ‘πολύπτωτου’ και του ‘ετυμολογικού’ σχήματος)”, ΠΕΦ / Σεμινάριο 42: Σοφοκλής, ο Μεγάλος Κλα­σικός της Τραγωδίας, 467-479.

  1. [ΕΠΑΝΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΛΕΞΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΜΦΥΡΣΗ]

[Κατσούδα & Νάκας] Όψεις της Νεολογίας: Σύμφυρση και Επα­νετυ­μολόγηση ([Πα­τάκης]), 318 σσ.

  1. [ΠΟΛΥΠΤΩΤΟ / ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΚΟ]

α. Νάκας, Θαν. 2017. “Σχετικά με τo λεγόμενο ‘πολύπτωτον’ (πολυμορφικό) σχήμα λόγου”,  Μελέτες για την Ελ­λη­νική Γλώσσα, 37 (σε εκτύπωση).

β. Νάκας, Θαν. 2016. “Όψεις του σχηματικού λόγου στον Σοφοκλή (πραγματώσεις και συνδυασμοί της ‘επανα­φο­ράς’, του ‘πολύπτωτου’ και του ‘ετυμολογικού’ σχήματος)”, ΠΕΦ / Σεμινάριο 42: Σοφοκλής, ο Μεγάλος Κλα­σικός της Τραγωδίας, 467-479.

γ. Νάκας, Θαν. [et alii]. Ρητορικός Πα­παδιαμάντης, passim.

  1. [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ]

Νάκας, Θαν. 2016. “Όψεις του σχηματικού λόγου στον Σοφοκλή (πραγματώσεις και συνδυασμοί της ‘επανα­φο­ράς’, του ‘πολύπτωτου’ και του ‘ετυμολογικού’ σχήματος)”, ΠΕΦ / Σεμινάριο 42: Σοφοκλής, ο Μεγάλος Κλα­σικός της Τραγωδίας, 467-479.

  1. [ΑΣΥΝΔΕΤΟ, ΚΛΙΜΑΚΩΤΟ, κ.ά.π.]

Νάκας, Θαν. [Σε συνερ­γασία με τους Μ.Ζ. Κοπιδάκη, Γ.Α. Χριστοδούλου και Ν.Α.Ε. Καλοσπύρο]. Ρητορικός Παπαδιαμάντης, ([Πα­τάκης]), 303 σσ.

Δημοσιεύθηκε στη Ανακοινώσεις | Σχολιάστε

2ο Πανελλήνιο Συνέδριο: Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα

Δημοσιεύθηκε την Μάρτιος 6, 2017 από kdinas

Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα: θεωρία και πράξη.
Αναζητώντας το ελκυστικό και αποτελεσματικό σχολείο

Tο Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του ΕΚΕΔΙΣΥ, η Παιδαγωγική
Εταιρεία Ελλάδος, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ-Κύκλος του Ελληνικού
Παιδικού Βιβλίου και η Ελληνογαλλική Σχολή  Jeanne d’ Arc
συνδιοργανώνουν στις 19, 20 και 21 Μαΐου 2017 στην Αθήνα το 2ο
Πανελλήνιο Συνέδριο με τίτλο «Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα: θεωρία και
πράξη. Αναζητώντας το ελκυστικό και αποτελεσματικό σχολείο».

Στο πρόγραμμα του συνεδρίου περιλαμβάνονται και φέτος καινοτόμα
βιωματικά εργαστήρια, που διοργανώνονται σε συνεργασία με την Ελληνική
Ένωση για την Προώθηση της Ρητορικής στην Εκπαίδευση. Η φετινή θεματική
των εργαστηρίων θα αφορά στη «Βιωματική εκπαίδευση για τα ανθρώπινα
δικαιώματα»
.Όσοι ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος με προφορική ή αναρτημένη ανακοίνωση
ή με εργαστήριο θα πρέπει να στείλουν τον τίτλο και την περίληψη της
ανακοίνωσής τους (έως 300 λέξεις) μέσω της ηλεκτρονικής φόρμας που
βρίσκεται στην ιστοσελίδα
http://ekedisyconference.weebly.com/ .
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ
Υποβολή περιλήψεων: 28 Μαρτίου 2017
Ημερομηνία έγκρισης προτάσεων: 10  Απριλίου  2017
Διεξαγωγή συνεδρίου: 19, 20, 21 Μαΐου 2017

Δημοσιεύθηκε στη Ανακοινώσεις | Σχολιάστε